Hamilelik dönemi türlü sıkıntılardan sonra sona erdi ve nihayet beklenen konuk dünyaya geldi. Çoğu kadın bebek doğduktan sonra işin zor kısmının bittiğini düşünür. Ancak şu iyi bilinmelidir: Maalesef esas sorunlar bebeğin doğumundan önce değil bebek doğduktan sonra başlar. Çünkü artık hayatta kalması ve sağlıklı şekilde gelişmesi her şeyiyle size bağlı bir varlık var: Bebeğiniz…
Bebeğiniz dünyaya geldiğinde isteseniz de istemeseniz de, arkadaşınız olsun olmasın, herkesin bebeğinizle ilgili tavsiye vermeye hazır olduğunu göreceksiniz. Bu tavsiyelerden bir kısmı gerçekten işinize yarayabilir. Deneyim sahibi anne-babalar nereden ayakkabı alınacağından çamaşırların nasıl yıkanacağına, ya da bebek ağladığında ne yapılacağına kadar pek çok işe yarar bilgi verebilir. Anne-baba olma yolunda tavsiyelerine güvenebileceğiniz kişilerin kıymetini bilin ve ihtiyacınız olduğunda deneyimlerinden faydalanın.
Diğer taraftan her tavsiye de size uyacak değildir. Hangi tavsiyeye kulak asmayacağınıza karar vermekte pek zorluk çekmezsiniz. Mesela size yanlış gelen; bebeğinize yapamayacağınız ya da aranıza mesafe koyacak tavsiyelere uymamak akıllıca olacaktır.
Çocuk yetiştirme tavsiyelerinin talihsiz bir yanı da vardır. Bir anne olarak özgüveninizi yerle bir edebilir. Sezgileriniz size bir şey söyler ancak anneniz, kayınvalideniz, kardeşiniz ve en yakın dostunuz buna karşı çıkabilir. Bunca kalabalık karşısında iç sesinizi duyamaz olursunuz. Sizden deneyimli biri daha farklı bir yol izlemeniz gerektiğini söylediğinde yaptığınızdan emin olmak zor olacaktır.
Bu sizin hatanız değildir. Bebeğinizi çok sevdiğinizden onun için en iyisini isteyeceksiniz. Uzun vadede onun mutluluğu için; bir kitabın, bir doktorun ya da sokakta karşılaştığınız yaşlı bir kadının söylemesi fark etmez neredeyse her şeyi yapmaya kalkarsınız. Minik ve yardıma muhtaç bir insanla ilgilenme sorumluluğu bir anneyi yıldırabilir. Ne kadar çabalarsanız çabalayın, yaptığınız işin ağırlığını her daim üzerinizde hissedeceksiniz.
Bebeğinizin verdiği ipuçlarından onun ihtiyaçlarını karşılayabildiğiniz sürece, bu işte yeni olsanız da, bebeğiniz için verdiğiniz kararlara güvenebilirsiniz. Süreç içinde bazı önyargılarınızdan kurtulacaksınız. Bebeğinizle geçirdiğiniz süre, bazen mantığa ayrı gelse de, sizi bu eşsiz birey hakkında işin uzman yapacaktır.
Sezgilerine güvenen bir anne olmanız, çevrenizdekiler hata yaptığınızı söylediğinde sarsılmayacağınız anlamına gelmez. Özellikle annelik dergilerinde yazılanları görünce doğru olanı yapıp yapmadığınızı düşüneceksiniz. Anneniz ya da en yakın dostunuz gibi değer verdiğiniz birinden bir tavsiye geldiğinde kendi kararlarınızın arkasında durmak kolay olmayacaktır. Bir işte acemiyseniz, sevdiğiniz ve saydığınız birinden onay almak istersiniz. Destek görmeden kendi bildiğiniz yoldan gitmek zor olacaktır.
Yeni anneler için istemedikleri tavsiye ve eleştirilere katlanmak büyük bir problemdir. Bağımsız bir yetişkin olduğunuzu göstermek ya da anneliğin sorumluluklarını kaldırabilme gibi pek çok duygusal mevzu ortaya çıkacaktır. Tartışma isteğiniz ağır basar, ancak böylesi duygusal bir dönemde ilişkiniz bozulmasın diye tereddüt edersiniz. Ne diyeceğinizi bilemez olursunuz. Zaten hassas olan bir durumda yüzleşmek, pek iyi sonuçlar doğurmaz.
Tavsiyelerde bulunan insanların içtenlikle sizin için en iyisini istediklerini unutmayın. Sizi ve bebeğinizi çok sevdiklerinden, işleri sizin için kolaylaştırmak isteyeceklerdir. Bunu aklınızdan çıkarmayın ve onlara teşekkür edin. “Biliyorum benim zorlandığımı düşünüyorsun. İlgin için çok teşekkür ederim ama bebeğimi ağlarken görmek beni yıkar.” diyebilirsiniz. “Bu hafta bir akşam, yemek getirebilirsin belki.” deyip onlara başka bir yardım yolu önerebilirsiniz.
İyi niyetlerle birlikte, onların da kendi ebeveynlik tecrübelerini onaylatma ihtiyacıyla, tavsiyeleri birbirine karışır. Anneniz emzirmeyi tercih etmediyse sizin bebeğinizi emzirme kararınızı endişeyle karşılayabilir. Sanki size yeterince iyi annelik yapmadığını ima ediyormuşsunuz gibi algılayabilir. Kendi asabi bebekleri, sözde uzmanların tavsiyeleriyle ağlamaktan yorgun düşerken, sizin kollarınızda sakin sakin duran bebeğinizi kıskanan bazı çiftler, her ne kadar pişman olsalar da size tavsiyesine uydukları kitabı verebilirler. Yeni, gelişmiş ve psikolojik açıdan daha iyi olan bebek yetiştirme yönteminizle övünmek yerine, o insanların da kendi durumlarına uygun olarak ellerindeki bilgilerle, ellerinden gelenin en iyisini yaptıklarının farkına varın. Onların özellikle beğendiğiniz bir yöntemi varsa onun hakkında konuşmayı tercih edin. Bir süre sonra kimlerle bilgi paylaşımı yapabileceğinizi öğreneceksiniz.
Bilgi paylaşımı eleştirileri etkisiz hale getirmek için iyi bir yoldur. Birkaç, temel gerçek harikalar yaratabilir. Mesela; “en mükemmel besin olduğundan anne sütü çok çabuk hazmedilir ve bebek kısa sürede acıkır.” ya da “ilk 6 haftada daha çok kucağa alınan bebekler sonraları daha az ağlarlar.” gibi. Gerçekler üzerine tartışmak zordur. Ayrıca “her bebek farklıdır.” diyerek insanları atlatabilirsiniz. Veyahut “biz bebeğimizi tanıyoruz, böylesi işimizi görüyor.” deyip konuyu değiştirebilirsiniz.
Bebek ağladığında ne yapılacağı ve nerede uyuması gerektiği en dikkat çeken iki tartışma konusudur. Genelde insanların istediği bebeğin bağımsız olabilmesidir. Eğer bebeğinizi sakinleştirmek için fazlaca kucağınıza alırsanız, bazıları onu şımarttığınızı ve bırakmanıza izin vermeyeceğini söyleyecektir. Unutmayın ki bebekler bir mantık dizgisi geliştirmezler. Anne-babasıyla yakınlık kurma ihtiyacını karşılamak, tüm hayatı boyunca annesine yapışıp kalmasına neden olmaz, aksine onu bağımsız olmaya hazırlar. Bebeğinizle birlikte uyumak aşağı yukarı aynı eleştirileri getirir. İnsanlar erken yaşlardaki bağlılığın, ilerleyen yıllarda bağımsızlığı desteklediği fikrini kabullenmekte zorlanırlar. Belki de kendi bağımsızlık anlayışları, güven ve itimat üzerine kurulu olmadığı içindir.
Çiçeği burnunda bir anne olarak eleştirileri olgun bir tavırla karşılamalısınız. Başka bakış açılarına da değer vermeli, her zaman haklı olduğunuzu savunmamalısınız. Kendinizi savunmaşız, kendine güvenemeyen ve de aşırı yorgun hissederken bunu kabullenmek kolay olmayacaktır. Ama unutmayın, bebeğinizin uzmanı sizsiniz. Birkaç gün boyunca sürekli onunla birlikte olmak size bu hakkı verir. Bu yüzden sezgilerinizi ve bebeğinizin ipuçlarını izleyin. Birkaç ay içerisinde mutlu ve huzurlu bebeğiniz, sizin ilgili bir anne olduğunuzun başlıca kanıtı olacaktır. Eleştirenler doğru yaptığınızı kabul etmek zorunda kalacak, siz de bir anne olarak kendinze güven kazanacaksınız.
ya gerçekten bebek doğurmak değil büyütmek daha zormuş, insan başına gelmeyince anlayamıyor